DOSTMUSUN, ARKADAŞMISIN...
Öyleyse canım canındır.Aynan Olmalıyım.Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi.
Hem de sakınmadan,yiğitçe,mertçe.Hani bilesin,esirgemem lafımı.Ne şekilde gelirse öylece.
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya.Ama,senide Dupduru isterim karşımda...
Arkadaşsan,gözlerimin içine baka baka yaka silk benden, arkamdan şikayetlenme!
Laf değil icraat beklerim senden. Öyle bak ki,hislerini görebileyim.
Öyle hisset ki,güvenle bakabilmeliyim.Sevmem ölenin ardından ağıt yakmayı.
Dil dönerken söylenmeli her şey.Kulak duyarken anlatılmalı.
Göz bakarken bakmalıyım sana.Can sağ iken sarılmalı.
Keşkelere meydan vermemeli hayatım,pişmanlıklarla yoğrulmamalı.
Hayır! dirime selam vermeyen, ölüme de fazla yaklaşmasın!
Arkadaşsan,ölmemi bekleme.Haklıysam,yaşarken savun beni,yaşarken yanımda ol.
İnanmışsan bana,kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!
Her söylediğimi onaylaman şart değil,her yaptığımı da beğenmen gerekmez.
Arkadaşsan,rahatça eleştir,fikrini rahatça söyle,sıkılma!
Yadırgayabilirsin beni,ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma!
Kandırmanı asla kabul edemem.Her dediğini,her yaptığını hoş görürüm ama,
Beni,bana sormadan yargılama.
Her yediğimiz aynı olmaz belki,her dakikamız birlikte geçmez.
Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım.
Belki her çağırdığında gelemem fakat,derdine ortak ararsan koşarım.
Bende her kes gibi insanım elbet,ne göklere çıkar beni,ne de yerin dibine sok!
Senin işin bu değil.Benim zaten bir yerim var,her kes gibi yer ile gök arasında.
Dostsan,küçümsemeden,küfretmeden,sevgiyle,sayg- ıyla ve huzurla gel sokağıma.
Dinlenmek istediğinde,hiç düşünme,sana özel bir limanım.Ama,
Yorulduğum zamanlarda,dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına..
Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim ve bir deli kadar art niyetsiz.
Uğruna seve seve hesabı şaşırırım.Görmezden gelebilirim yanlışlarını.
Başkaları enayilik sayabilir,başkaları akılsızlığıma yorabilir.Bunları dert bile etmem.Ama,
Sen,aslında aptal olmadığımı,her an tekrar tekrar hatırla.Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkma!
Seviyorsan cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken,yokmuş gibi yapanla,hiç sevmediği halde yılışıp durana sinir olurum.
Neyse, o olmalı insan.Kendisi olmaktan korkmamalı,kendisi olmaktan kaçmamalı.
Bil ki sensin diye seni bırakmam ama,ben olduğum için bırakırsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi? ödeyemeyeceksen çıkma yola.İçten pazarlık edersen,ancak kendine edersin.
Kendince küser barışır,kendi kendini yersin.
Dostsan,mevsimince yağ.Kışsan kar ol.Güzsen yağmur.
Soğuğuna,sıcağına,esip savurmana itiraz etmem.
Senden ille de bahar olmanı beklemem ama,Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma.
Belki de çok geldi bunca talep.Bana karşı hiç bir mecburiyetin yok, korkma.
Sana fazla geldiğim ilk anda,arkana hiç bakmadan dönüp gidebilirsin.
Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden.Mutlaka bir açıklamada beklemem senden.
Arkadaşmısın, Dostmusun, öyleyse Canın Canımdır.Yoluna yüreğimi koymaya hazırım.
Yüreğini de yollarımda isterim.Unutma....Susmak kaybetmek midir?
