BEN TÜRK'ÜM BEN ŞEHİDİM BİZLER TÜRK'ÜZ

Ben Türk'üm Türk kalacağım sonsuza dek
Ben Mehmet'im her savaşta can vereceğim
Ben Türk'üm kanımla sınır çizeceğim
Ben bir vatan sevdalısıyım senin üstünde öleceğim
Ben bir karış toprağım için cihanı altüst edeceğim.

Ben kim miyim? Beni merak etmeyin;
Ben 1071'le cihana adımı yazan
Allah aşkı ile dünyada yanan
Ergenekon destanından gelen
Tekbirlerle savaşlara canı gönülden koşan
Emsalsiz bir ceddin torunuyum.

Bizler kim miyiz?
Bilmeyenler iyi dinleyin
Bizler şehidiz bizler gaziyiz bizler bayrağız,
Bizler tarihiz bizler şerefiz bizler Türküz!
Bizler Mehmet'iz bizler Ali'yiz bizler Mustafa Kemal'iz
Bizler Ay yıldız'ız gecenin karanlığında
Kanımızla boyamışız bayrağımızı sonsuza
Bizler anayız oğulları ölmesi için savaşa yollayan
Bizler babayız tüm çocuklarının şehit olmasını isteyen
Bizler kardeşiz yıkılmadan ayakta duran
Bizler vatanımızın evladıyız
Bizler kınalı kuzularız.

Ben Türk'üm ben Laz'ım ben Çerkes'im ben Kürt'üm ne fark eder?
Bu vatanda yaşıyorsan bırak bunları da Vatan'ına değer ver.
Eğer bu bedenden canım çıkarsa bir kahpe kurşunuyla
Eğer ben Ay Yıldız'lı tabuta sarılırsam bu gencecik yaşta
Sakın ana sakın ağlama arkamdan
Ben arşa yükselirken Şahadetlerle
Sen dimdik dur Ay Yıldız'a bak doyasıya
Nedenini sormayın bana çünkü:
Şehitler ölmez vatan bölünmez ana!
Oğlum gitti de gelmedi deme sakın
Ben yâra kavuşamadım diye üzülme
Ben Allah'ın en güzel katına kavuştum yeter ki sen ağlama ana.
Vatan için bir damla kan akarsa kara toprağa
Bir tane Mehmetçik yaralanırsa yedi cihanda
Bir adım dahi Mehmetçik yavaşlarsa vatan uğrunda
O zaman siz soysuzlar saklanın kaçışın durmadan sağa sola
Yoksa bir kâbus olurum, hayallerinize sığmaz
Bir fırtına olurum, hiddetine dağlar yetişmez.

Hatırlar mısın Ya Resulallah'ın dediğini,
'Onu fetheden emir ne güzel emir; onu fetheden ordu ne güzel ordudur' diye
Şimdi sen söyle Bizans bin yıl ayakta dursan neyine?
Direnme dur artık eğil Türk'ün önünde
Yeni sahibin geliyor selam ver artık Mehmet'e

Çanakkale şehitlerini kim unutmuş söyleyin bana?
70 milyon neden duruyor yoksa şehidim için ayakta
Hepsi taht kurmuş kalbimizin doruklarına,
Hepsini anıyoruz durmadan saygıyla,
Cumhuriyetimizin 87.yılını kutlamayı dört gözle beklerken de Ağzımızda tek bir cümle Ve 'Ne mutlu Türk'üm diyene'

Mustafa Zeybek
Sevgi ve Dostluk Pınarı ( Bahar_Gonca ) Sevgi ve dostluk Pınarı gurubundan Bahar_Gonca arkadaşımıza bu güzel paylaşımı için sonsuz teşekkürler...



TÜRK ANASI
 

Gazi, çiftliğinde dolaşıp hava alırken oldukça yaşlı bir kadına rastladı.
Atatürk attan inerek bu ihtiyar kadının yanına sokuldu.
— Merhaba nine.
Kadın Ata'nın yüzüne bakarak hafif bir sesle;
— Merhaba dedi.
— Nereden gelip nereye gidiyorsun?
Kadın şöyle bir duralayıp;
— Neden sordun ki, dedi. Buraların saabisi misin? Yoksa bekçisi mi?
Paşa gülümsedi.
— Ne sahibiyim ne de bekçisiyim nine. Bu topraklar Türk milletinin malıdır. Buranın bekçisi de Türk milletinin kendisidir.
Şimdi nereden gelip nereye gittiğini söyleyecek misin?
Kadın başını salladı.
— Tabii söyleyeceğim, ben Sincan'ın köylerindenim bey, otun güç bittiği, atın geç yetişdiği, kavruk köylerinden birindeyim.
Bizim muhtar bana bilet aldı trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.
— Muhtar niçin Ankara'ya gönderdi seni?
— Gazi Paşamızı görmem için. Başını pek ağrıttım da... Benim iki oğlum gâvur
Harbinde şehit düştü. Memleketi gâvurdan gurtaran kişiyi bir kez görmeden ölmeyim diye hep dua ettim durdum. Rüyalarıma girdi Gazi Paşa.
Bende gün demeyip mihtara anlatinca, o da bana bilet aliverip saldi Angaraya, giceleyin
Geldimdi. Yolu neyi de bilemediğimden işte agsamdan belli böyle kendimi ordan
Oraya vurup duruyom bey.
— Senin Gazi Paşa'dan başka bir isteğin var mı? Kadının birden yüzü sertleşti.
— Tövbe de bey, tövbe de! Daha ne isteyebilirim ki.. O bizim vatanımızı gurtardı. Bizi düşmanın elinden gurtardı. Şehitlerimizin mezarlarını onlara
çiğnetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun sayesinde şimdi istediğimiz gibi yaşiyoz. Sunun bunun gâvur dölünün köpeği olmaktan onun
sayesinde kurtulmadık mı? Buralara bir defa yüzünü görmek, ona sağol paşam! Demek için düştüm. Onu görmeden ölürsem gözlerim açık gidecek.
Sen efendi bir adama benziyon, bana bir yardım ediver de Gazi Paşayı bulacağım yeri deyiver.
Atatürk'ün gözleri dolu dolu olmuştu, çok duygulandığı her halinden belliydi. Bana dönerek;
— Görüyorsun ya Gökçen, işte bu bizim insanimizdir... Benim köylüm, benim vefalı Türk anamdır bu.
Attan indim. Yaşlı kadının elini tuttum anacığım dedim, sen gökte aradığını yerde buldun, rüyalarını süsleyen, seni buralara kadar koşturan
Gazi Pasa yani Atatürk işte karsında duruyor.
Köylü kadın bu sözleri duyunca şaşkına döndü. Elindeki değneği yere fırlatıp
Atatürk'ün ellerine sarıldı. Görülecek bir manzaraydı bu. İkisi de ağlıyordu. İki Türk insanı biri kurtarıcı, biri kurtarılan, ana oğul gibi sarmaş dolaş
ağlıyorlardı. Yaşlı kadın belki on defa öptü atanın ellerini. Ata da onun ellerini öptü. Sonra heybesinden küçük bir paket çıkarttı.
Daha doğrusu beze sarılmış bir köy peyniri. Bunu Atatürk'e uzattı;
— Tek ineğimim sütünden kendi ellerimle yaptım Gazi Paşa, bunu sana hediye
Getirdim. Seversen gene yapıp getiririm.
Paşa hemen orada bezi açıp peyniri yedi. Çok beğendiğini söyledi. Sonra birlikte köşke kadar gittik. Oradakilere şu emri verdi;
-'Bu anamızı alın burada iki gün konuk edin.Sonra köyüne götürün. Giderken de kendisine üç inek verin benim armağanım olsun.'

Değerli arkadaşlar bu yazı netlog dan  bakvegor kullanıcı isimli arkadaşımızın paylaşımı kendisine teşekkür ederiz