ANNELER GÜNÜ

“Anneme ve bütün annelere”

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.





 
Özledim Anne
Gurbetin ışikları gönlümü aydınlatmıyor anne
Toprağı buram buram mis gibi kokmuyor anne
Gurbetin hiçbir nimeti beni mutlu etmiyor anne
Gözlerimin önünden yurdumun hiçbir şeyi gitmiyor anne

Duygularım kördüğüm olmuş gözyaşım gelmiyor anne
Şakır şakır konuşan dilim şimdi konuşmuyor anne
Ne geceler nede gündüzler geçmiyor durmuş sanki anne
Sevdiklerim aklıma geliyor adlarını söyleyemiyorum anne

Nereden çıktı gurbette yaşamak bilemiyorum anne
Ölüme yavaş yavaş gidiyorum sanki anne
İnsanlar somurtmuş telaşlı hep izdiham içinde anne
Ne olacak benim bu halim şaşırdım kaldım anne

Gaz lambasının ışığını özledim anne
Gurbetin rengareng projektörleri mutlu etmiyor beni anne
Kuru ekmeğimi çorbaya doğradığım günleri özledim anne
Koyun yoğurdundan yapılmış buz gibi ayranı kana kana içmeyi özledim anne

Gurbetin albenisi güzel ama içimi güldürmüyor anne
Buranın rüzgarları bir hoş esmiyor serinletmiyor beni anne
İnsanların bakışları ürkütüyor beni küstürüyor anne
Ne yersem yiyeyim lezzet alamıyorum anne

Adım çıktı zengine mutlu fakirliğimi arıyorum anne
Helal kazanılmış lokmaları arar oldum anne
Bu genç yaşımda kamburlaştı belim yüzüm asık anne
Manevi zenginliğimi kaybedeceğime üzülüyorum anne

Soframdaki bereketi evimdeki eski huzurumu özledim anne
Büyüklere saygılı küçüklere sevgili olmayı arıyorum anne
Ahde vefayı ihlası ve bir lokmayı birlikte paylaşmayı özledim anne
Maheretli ve nasırlı ellerinden öpmeyi özledim anne

Süzülmüş mercimek çorbasını kaşıklarken buharındaki mutluluğu özledim anne
Bismillah ile başlayıp Elhamdulillah diyerek sofradan kalkmayı özledim anne
İnsanların canı gönülden birbirlerine gidip gelmelerini özledim anne
Mevlana nın dediği gibi ya göründüğün gibi yada olduğun gibi görün olanları özledim anne

Yapmacık hareketler kendine iyi bak cümlesi bana yavan geliyor anne
Dostça kucaklaşmayı kucaklaşırkende samimiyeti özledim anne
İçi boş olan görüşelim tamam mı cümlesini sevmiyorum anne
Erkekçe el sıkışmayı sevdiğini asla yarı yolda koymamayı özledim anne

Güneşte ısınmış su ile yıkanmayı özledim anne
Komşuların dayanışmasını birbirlerine yemek göndermesini özledim anne
Herkesin kendi kapısının önünü yıkayıp temizlemesini özledim anne
İnce uzun sokakların güzelliğini özledim anne

Gurbette ölmek hoşuma gitmiyor korkuyorum anne
Bir Fatihanın okunup okunmayacağını düşünüyorum anne
Mezarımın üstünde kuşların cıvıldaştığı bir ağaç istiyorum anne
Bunları hep tasavvur etmekten gurbet hayatı beni uyutmuyor anne

Tezek dumanının tütmesini çeşitli hayvan seslerini özledim anne
Tezek ateşinde pişirilen yemeklerin damakta bıraktığı lezzeti özledim anne
Kırlarda kor ateşte demlenen kaçak çayın tavşan kanına benzemesini özledim anne
Başımı dizlerine koyup şekerlemeyi özledim anne

Kim ne derse desin ben patika yolların tozunu özledim anne
Ben bir bağbancının her geçen yolcuya salkımlarca üzüm vermesini özledim anne
Ben insanların selamlaşmasını kolay gelsin bereketli olsun demelerini özledim anne
Ve ben kuşların insanlardan ürkmeden özgürce uçmalarını özledim anne

Bu hayata alışamadım Soluğum kesildi Takatim tükendi anne
Yarını karanlık geleceği meçhullerden oldum anne
Kavuşmak için eski günlerimdeki mutluluğuma hep dua ediyorum anne
Başka annelerin şefkati beni tatmin etmiyor yorgunluğumu gidermiyor anne

Babamın yorgun argın işten gelirken gözlerindeki mutluluğu ve sevinci özledim anne
Biz çocukların etrafında dönmesini ve hoş geldin babacığım demeyi özledim anne
Bugün çok yoruldum Taş duvar inşaatında çalıştım ama yinede şükürler olsun demesini özledim anne
Yıldızları bir bir saymaya çalışırken derin uykuya dalmayı özledim anne

Bahar gelince gül bahçelerinden gül toplamayı özledim anne
Topladığım gülleri öğretmenime vermeyi ve başımın sevgiyle sıvazlanmasını özledim anne
O şevk ile eve geldiğimde ekmeğimi günpekmezine bandırarak karnımı doyurmayı özledim anne
Sonrada musluktan akan hamravat suyundan doyuncana içmeyi özledim anne

Sınıfın en çalışkanı olmak için harcadığım gayreti özledim anne
Ödevlerimi yapabilmek için büyüklerimin bilgilerine danışmayı özledim anne
Sonrada ödevimi yapmış olmamın rahatlığını ve sevincini özledim anne
Ödevler kontrol edilirken Aferin en güzeli seninki olmuş denmesini özledim anne
Ve öğretmenimin sadakatini annemsi şefkatini vede takdirini özledim anne








Hayat çok zor olsa da ne yazar  anne
Gözyaşın rahmetiyle ferahım anne
Meşakkatli çileli anımda anne
Duaların yanımda bilesin anne

Kimi görsem annesi yanında anne
İşte o zaman bağrım dağlanır anne
Tek güçlüğüm ayrılık yanarım anne
Geceler sessiz sensiz ağlarım anne

Ömür su gibi hızla akıyor anne
Ak düştü saça vade bitiyor anne
Ak alınla başı dik evladın anne
Ak atla bir gün gelir yanına anne






Doyamadım Anne
Beni Dünyaya getirdiğin günden beri,
Gül yüzüne doyamadım Anne
Bana öğrettiğin ilk heceden sonra,
Diline doyamadım Anne

Türlü nimetler yedirip içirdin bana,
Sütüne doyamadım Anne
Kucağında sırtında dünyayı gezdirdin,
Gözlerine doyamadım Anne

Ateş odun yaktın ısıttın tenimi,
Sıcaklığına doyamadım Anne
Türküler şarkılar ezberledim,
Ninnilerine doyamadım Anne

Elim,Ayağım, Başım üşümedi,
Şefkatine doyamadım Anne
Büyütene kadar ne acılar çektin,
Gülüşüne doyamadım Anne

Kuş Tüyü yataklarda yatırıp büyüttün,







 
 
Seni özlüyorum anne...
S en bende yaşıyorsun,ben de sende anne,
E llerin ellerimde,gözlerin gözlerimde anne,
N eden yetim bıraktın küçücük bedenimle beni bir başıma anne,
İ syan etmiyorum ama,kaderime de kızmadan yapamıyorum anne,

Ç ocukluk nedir bilmedim anne,
O yunlar oynayamadık seninle anne,
K ızamadın,sevemedin,başımı okşayamadın anne,

S ıcacık göğsünde uyuyamadım anne,
E kmeğimi,suyumu bölüşemedim seninle anne,
V erdiğin sevgi,cesaret ve umutla yaşamaya çalışıyorum anne,
İ nan seni çok özlüyorum anne,
Y a şu aynalar da olmasa,ne yaparım ben anne,
O güzel hayalin süslüyor rüyalarımı anne,
R ahat uyu ve benimle her zaman gurur duy anne,
U nutmadım,unutmayacağım seni anne,
M ekanın cennet olsun ANNECİĞİM…






 
Seni gördüm anne
Gözlerimi açtım seni gördüm anne
Seni gördüm seninle dünyayı gördüm
Sütünü içtim sütünle büyüdüm
Elimden tuttun yürüttün yürüttün anne

Yalandan dolandan uzak tuttun anne
İyiyi doğruyu öğrettin anne
Gönlüme sevgiyi sen ördün anne
Sevmeyi sen öğrettin anne

Canındım cananındım senin ben anne
Gözlerinin gülüşü hayat verir anne
Gözlerinde kendimi görürüm
Gönlünde kimseye yer yok anne,

Kokun cennetten mi geliyor anne
Merhametin Rabbimin armağanımı
Yavrum diyen dillerin pek tatlı anne
Yavrunun da yavrusu oldu bak anne

Yavrunun yavrusu olunca annem
Senin kıymetin bir başka anne
Mazi gözlerimden gitmiyor annem
Senden öğrendiklerim bana yol annem
 
 
Göğsüne doyamadım Anne
Kimler sevip okşadılar yanağımı,
Öpücüklerine doyamadım Anne

Türlü hastalıklar geçirdim,
Hekimliğine doyamadım Anne
Biri, beşe bölüp yedirdin bize,
Adaletine doyamadım Anne

Hatırlarmısın ilk yürüdüğüm günü,
Gözyaşlarına doyamadım Anne
Askerden geldiğimde,senin oldu dünyalar,
Coşkuna doyamadım Anne

Allahın takdiri,doğduk öleceğiz
Ak saçlarına doyamadım Anne
Örttüler üstüne kara toprak,
Mezar taşını koyamadım Anne

Benim hiç sapanim olmadi anne,
Ne kuslari vurdum,
Ne de kimsenin camini kirdim...
Çok uslu bir çocuk degildim ama,
Seni hiç kirmadim, hep boynumu kirdim.
Ben hayatim boyunca
Bir tek kendimi vurdum! ..

Suskun görünsem de,
fIrtinali ve magrurdum anne.
Bir mizrak gibi,
Aynada hep dik durdum anne! ..
Ben sana hiç bir gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama gögsümü çok hirpaladim,
Kalbimi çok yordum...
Ben hayatim boyunca, en çok kendimi sordum! ...

Benim hiç sevgilim olmadi anne,
Ne bir yuva kurdum,
Ne bir gün sansim güldü...
Öpemeden bir bebegin gidisini,
Tükendi gitti çagim...
Kimi yürekten sevdiysem,
Yüregini baskasina böldü...
Bir muhabbet kusum vardi,
O da yalnizliktan öldü...

Sen beni gögsünde
Hep acilarla mi sogurdun anne?
Yoksa evlat diye,
Koca bir tas mi dogurdun anne?
Eziyet degilim, zahmet degilim,
Musibet hiç degilim;
Bir senin mi balina sinek kondu, söylesene!
Dogurdun da beni,
Ne ile yogurdun anne?

Benim hiç hayalim olmadi anne...
Ne seni rahat ettirdim,
Ne kendim ettim rahat...
Bir mutluluk fotografi bile çektirmedi bu hayat
Kaybolmus bir anahtar kadar
Sahipsizim anne...
Ne omuzumda bir dost eli,
Ne saçimda bir sefkat...

Say ki yollardan akan,
su faydasiz çamurdum anne...
Say ki islanmaktim, üsümektim,
Say ki yagmurdum anne!
Bunca yildir gözyaslarini,
Hangi denizlere sakladin?
Oy ben öleyim,
Sen beni ne diye dogurdun anne ?
                                                                           Alıntı
                                                                                                                 Acun_Bike